Απαντήσεις σε 9 ερωτήματα για τους φρονιμίτες
1.Τι είναι οι φρονιμίτες ;
Οι τρίτοι γομφίοι είναι τα τελευταία δόντια που αναπτύσσονται και εμφανίζονται στο στόμα μεταξύ 17 και 23 ετών, όταν τελειώνει η εφηβεία και ξεκινάει η περίοδος της ενηλικίωσης. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν ονομαστεί σωφρονιστήρες ή φρονιμίτες. Πολλές φορές δεν βρίσκουν χώρο για να βγουν στο στόμα και έτσι παραμένουν έγκλειστοι ή ημιέγκλειστοι.
2.Γιατί πονάω από τους φρονιμίτες ;
Η περιοχή που βρίσκεται ο φρονιμίτης είναι δύσκολο να καθαριστεί και εύκολα αναπτύσσονται βακτήρια. Έτσι όταν επικοινωνεί με το στοματικό περιβάλλον, είναι ημιέγκλειστος δηλαδή, δημιουργεί μολύνσεις (περιστεφανίτιδα) που εκδηλώνονται με πόνο, πρήξιμο, περιορισμό στο άνοιγμα του στόματος, ερυθρότητα και δυσοσμία. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να παραμείνουν τοπικά ή να επεκταθούν και να δημιουργήσουν σοβαρότερα προβλήματα.
3.Τι άλλα προβλήματα δημιουργεί ένας έγκλειστος ή ημιέγκλειστος φρονιμίτης;
Η παρουσία εγκλείστων φρονιμιτών, σύμφωνα με την άποψη πολλών ειδικών, φαίνεται να αποτελεί έναν από τους παράγοντες που δημιουργούν συνωστισμό στα μπροστινά δόντια και υποτροπή της ορθοδοντικής θεραπείας κατά την προσπάθεια ανατολής τους.
Ο ημιέγκλειστος φρονιμίτης λόγω της περιοχής που βρίσκεται δεν μπορεί να καθαριστεί σωστά και έτσι πολύ γρήγορα και ο ίδιος τερηδονίζεται και αποκτά σοβαρά περιοδοντικά προβλήματα που επεκτείνονται και στον διπλανό τραπεζίτη.
Ο έγκλειστος φρονιμίτης πολύ συχνά χαλάει το διπλανό δόντι που πιέζει ή απορροφά τη ρίζα του.
Σπανιότερα μπορεί να δημιουργηθεί κύστη ή ακόμα και κάποιος όγκος γύρω από το φρονιμίτη.
4. Πότε πρέπει να βγαίνει ένας φρονιμίτης;
Είναι αυτονόητο ότι οι φρονιμίτες που είτε έχουν πρόβλημα οι ίδιοι είτε δημιουργούν προβλήματα σε διπλανά δόντια και στις γνάθους θα πρέπει να αφαιρούνται. Πιο συγκεκριμένα όταν:
Παρουσιάζουν οποιαδήποτε οδοντική παθολογία (τερηδόνα, περιοδοντίτιδα)
Εμφανίζουν συχνές υποτροπές περιστεφανίτιδας
Δημιουργούν βλάβες σε διπλανά δόντια
Είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία κύστεων ή πολύ σπάνια όγκων
5. Πρέπει να βγαίνουν, και πότε, φρονιμίτες που δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα;
Φρονιμίτες που έχουν εμφανιστεί στο στόμα και λειτουργούν, εφόσον δεν έχουν την παραμικρή νόσο και βρίσκονται σε ένα υγιές περιβάλλον με υγιή ούλα δεν χρειάζεται να αφαιρούνται.
Φρονιμίτες που είναι είτε ημιέγκλειστοι είτε έγκλειστοι και δεν λειτουργούν και που δεν πρόκειται να γίνουν λειτουργικοί ακόμα και αν δεν δημιουργούν κάποιο πρόβλημα είναι καλό να αφαιρούνται μετά την ανακάλυψη τους
6.Είναι εύκολη η χειρουργική εξαγωγή ενός ημιέγκλειστου ή έγκλειστου φρονιμίτη;
Ναι, για τον ιατρό με την εξειδικευμένη εκπαίδευση όπως και την εμπειρία για να ολοκληρώσει αυτή την επέμβαση ανώδυνα, γρήγορα και με την λιγότερη δυνατή μετεγχειρητική επιβάρυνση για τον ασθενή.
Η χειρουργική αφαίρεση είναι για την ομάδα μας μια απλή επέμβαση ρουτίνας, που μπορεί να γίνει με κλασσική τοπική αναισθησία . Στο Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ πολλές φορές επιλέγουμε τη μέθη με τη βοήθεια εξειδικευμένου αναισθησιολόγου ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που θα γίνει η εξαγωγή 3-4 φρονιμιτών μαζί
7. Είναι ασφαλής διαδικασία η μέθη και γιατί να την προτιμήσω;
Είναι μία διαδικασία που γίνεται και για πολλές άλλες ιατρικές πράξεις (πχ γαστροσκόπηση) . Είναι απόλυτα ασφαλής εφόσον γίνεται σε νοσοκομειακό χώρο παρουσία αναισθησιολόγου . Η κλασική ανάμνηση των ασθενών που ακολουθούν αυτή τη διαδικασία είναι ότι δεν την θυμούνται!
8. Δηλαδή πόσους φρονιμίτες να βγάλω ;
Αν και ο κάθε φρονιμίτης μπορεί να βγει ξεχωριστά, είναι πολύ καλύτερο για τον ασθενή η εξαγωγής τους να γίνεται είτε σε ζευγάρι (κάθε πλευρά ξεχωριστά) είτε όλοι μαζί. Αν και η αφαίρεση όλων των φρονιμιτών μαζί ακούγεται αρχικά αρκετά επιβαρυντικό για τον ασθενή, η τελική ταλαιπωρία του είναι σαφώς μειωμένη. Και αυτό διότι:
Είναι μία διαδικασία απολύτως ασφαλής και γρήγορη Οι χειρουργικές συνεδρίες μειώνονται από 4 σε 2 ή, ακόμα καλύτερα, σε 1 . Η ίδια φαρμακευτική αγωγή (προληπτική αντιβίωση-αντιφλεγμονώδη-παυσίπονα) χορηγείται μόνο 1 ή 2 φορές αντί για τέσσερις.
Οι καθημερινές επαγγελματικές, σχολικές ή κοινωνικές υποχρεώσεις του ασθενή διαταράσσονται αντίστοιχα 1-2 φορές αντί για 4.